Zonnetje maakt JVC lief
Het vriendelijke en lang gemiste zonnetje maakte een kabbelend wedstrijdbegin begrijpelijk. De fraaie goal van slangenmens Juup van de Besselaar, na knap vrijmaken door collega-slangenmens Jordie van der Laan op het middenveld, leek al na vijf minuten de opmaat naar een easy going middagje. Maar Tricht rechtte de rug. In de 13e minuut vergiste Stan Broenland zich binnen de befaamde lijnen in het onderscheid tussen man en bal. Tricht mocht de onvermijdelijke en niet betwiste penalty verzilveren: 1-1. Na nog een prachtige kopkans van Kaan Karakaya uit een corner ging de strijd wat slapjes heen en weer. Een onschuldig ogende Trichtse aanval leidde in de 33e minuut zomaar tot een open schietkans en een schot, waartegen de verder degelijk opererende doelman Gerben Wieleman geen kans had: 1-2. De JVC-linies lagen daarna ver uit elkaar en van de overbrugging met lange ballen ging weinig dreiging uit. De voortreffelijk leidende scheidsrechter Jerry Molenaar had geen kind aan de tweeëntwintig strijders.

Ander vaatje
Na de rust zagen de volgens welingelichte kringen 250 toeschouwers een serieuzer JVC aan het werk. Toch uit het niets, zo leek het, werd het in de 49e minuut zomaar 2-2. Een doorkopbal van Jordi Toonen uit een corner belandde via een boogje over de keeper in het uiterste linkerhoekje. In het kwartier daarna volgden drie grote kansen voor de na lang blessureleed gelukkig weer teruggekeerde Jasper Vink en voor Jordie van der Laan. Tot handenwringen van het JVC-publiek hadden al hun goede bedoelingen helaas geen netberoerend resultaat. En dan zul je net zien dat de tegenstander….
Een afgeschampt Trichts schot ging buiten bereik van Wieleman gelukkig net naast. Weer veel lange ballen. De toeschouwers stelden zich al in op een gelijk spel. Maar in de 89e minuut kwam er weer zo’n doorkopboogje na een hoekschop en nu wist Jordie van der Laan wel een gaatje naar het net te vinden: 3-2. Zo uit het niets was het dus ook weer niet. In de allerlaatste seconde zette een vrije trap van Van der Laan door een kets via de muur, de Trichtse keeper volledig op het verkeerde been. De 4-2 was geflatteerd, maar onbegrijpelijk of gestolen kon je de overwinning gezien de kansenverhouding ook weer niet noemen. Al denken de Trichtenaren hier waarschijnlijk een tikkeltje anders over.
Tsja, die seconden die als laatste tikken, soms zit het mee, soms is het slikken.

Luctor