Vandaag was het dan zover we konden kampioen van de hoofdklasse worden en ons daardoor ook plaatsen voor de knockout ronde in de beker. Op zich al een geweldige prestatie aangezien de helft van het team ex JVC is en de andere helft ex SIOL, nu al samengesmeed tot een hecht team dat strijd voor elke meter en daarbij ook nog heel aardig kan voetballen.
Tot aan de kampioenswedstrijd hadden we nog niks verloren en hadden de koppositie in handen, maar door 2 gelijke spelen konden op deze laatste speeldag buiten ons de nrs 2,3 en 4 er ook nog vandoor gaan met de titel. Doordat voor ons de nr 4 Volharding met 3-0 van nr 3 De Braak had gewonnen wisten we dat we in en tegen Venray de nr 2 in de stand genoeg hadden aan een gelijkspel.
Venray wilde er iets moois van maken en had de wedstrijd prime time 14:30u op het hoofdveld ingepland, bij aankomst om 13:30u stond de muziek al lekker aan, top geregeld Venray! Het was ons wel meteen duidelijk dat de messen geslepen waren. Bij opkomst op het veld bloed, zweet en tranen en wij als staf hoopten nog dat dit zou overslaan op de groep aangezien hier nog wel wat jongens in zitten die hier kippenvel van krijgen. Niks was minder waar, we speelden onze slechtste helft van het hele seizoen en werden in de 1e helft compleet overklast en afgebluft. Een combinatie van zenuwen, wat jongens die gespaard werden om mee te kunnen doe met 16-1 later op de dag, maar vooral een heel goed spelend Venray met strijdlust en goed spel over de vleugels. Elk duel werd verloren, elke 2e bal was voor Venray en dankzij onze keeper Siem gelukkig slechts 1-0 achter bij rust. Vlak voor rust werden de eerste 2 wissels al toegepast en Kawa en Wouter kwamen in de ploeg, het was lastig kiezen wie er uit te halen, maar een eerste signaal van de staf dat het na rust helemaal anders zou moeten om nog kans te maken.
In de rust grote teleurstelling en de welbekende donderspeech, hopelijk konden we de boel nog omdraaien…..
De helft van het publiek zat nog niet eens op de tribune en via de mooiste aanval van het seizoen tot nu toe kwamen we op 1-1, schitterende steekbal van Siem T op Mias een net zo mooie voorzet en prima ingekopt door Jaylen…waar kwam dit vandaan…er waren nog steeds mensen niet terug van de koffie en SieM T onderschepte een lange bal van Venray en stak meteen daarmee Mias weg, Venray was nog wat in shock en de rugdekking was een keer niet op orde dus Mias ging alleen door op de keeper en boem 1-2, nog geen 2m gespeeld in de 2e helft. We voelden dat we door konden drukken daarna met Kawa die op het middenveld zorgde dat wij de overhand daar weer hadden maar het was Venray dat ditmaal onverwacht weer langszij kwam, 2-2 en nog een spannend kwartier te gaan…wedstrijd ging hierna op en neer en aan beide kanten kon een goal vallen…het werd op het laatst helaas nog wat ongezellig en wat grimmig door 2 discutabele momenten. Allereerst kwamen we op 2-3 voor naar zeggen van veel mensen van Venray zelf ook, een bal van Jaylen werd achter de lijn en met de hand weggehaald. Als je dan geen goal beoordeeld was het in elk geval een penalty maar goed….we kregen hem niet en enkele minuten later dacht Venray te scoren maar werd afgevlagd voor buitenspel, ondergetekende heeft alleen gezien dat het een close call was maar Venray wist het zeker geen buitenspel, je begrijpt het….de wedstrijd in nog meer vuur en vlam na deze momenten, langs de kant, op de tribunes, op het veld…in alle chaos bleven de boys rustig en beslisten we de wedstrijd vlak voor tijd na een fout van Venray achterin die Jaylen netjes afstrafte. 2-3 winst en CAMPEONE CAMPEONE !!!!
Na de wedstrijd wat taferelen die je liever niet ziet bij een jeugdwedstrijd door wat verhitte gemoederen en teleurstelling zullen we maar zeggen. We besloten dan ook het veld rustig te verlaten en in stilte te genieten, geen luide overwinningsmuziek, maar het feestje bewaard tot de terugkomst in Cuijk.
Boys, gefeliciteerd, dik en dik verdiend kampioenschap! Keep it going!
