JVC MO17 spelen in de Europa League
In de KNVB competitie spelen de meisjes onder 17-1 wekelijks haar wedstrijden. Daar worden de overwinningen aan elkaar geregen. Serieuze tegenstand ondervinden ze in de Topshelf GSA Europa League competitie. Daarin spelen ze tegen meisjesploegen uit Duitsland, Nederland en België. In het kader daarvan speelden de talentvolle JVC Cuijk meiden afgelopen zaterdag op sportpark de Groenendijkse kampen een wedstrijd tegen de meiden van Borussia Munchen Gladbach. Een hele nuttige oefenwedstrijd waarin de tegenstand van de Duitse dames de ontwikkelpunten van de ploeg uit Cuijk blootlegde. Coach Wim Rossen reageerde op deze wedstrijd met de woorden; ‘Hier worden we echt beter van. Coachen van dit soort wedstrijden levert echt wat op’.
Ik geef de pen door… (4) (O. Arrogi)
Nou, daar zit je dan achter je laptop. Wetende dat je voorgangers die de pen overhandigd hebben gekregen, van het niveau crème de la crème zijn. Tja, dan gebeurt er dus iets wat mij niet vaak is overkomen; een zogenaamde writer’s block.
Als ik tijdens mijn studie en praktijkstages verslagen moest schrijven, heb ik zonder veel moeite pagina’s vol getypt. Degene die ze toen moest nakijken, kon tussendoor even een pauze gebruiken.
Toen ik als een jong, maar eigenwijs pubertje richting het CIOS in Arnhem ging, dacht ik wel dat ik de hele wereld aan kon. Gek genoeg kwam ik in een klas terecht waarin mijn leeftijdsgenoten exact hetzelfde over zichzelf dachten. Dus je raadt al wat voor een concurrerend sfeertje er in de klas hing. Dat ging zo verder in de introductieweken, totdat we met de reguliere lessen waren begonnen. We kregen wat ervaren vakleerkrachten die betaald kregen om ons als ‘puberklas’ de grond in te boren. Althans zo voelde het voor mij. Ik kreeg het besef dat het behalen van resultaten niet uit de lucht komt vallen. Het puberale gedrag liet ik dus al gauw achter me.
Als E-pupil kwam ik voetballen bij JVC Cuijk. Naarmate ik ouder werd en daadwerkelijk begreep wat nou selectievoetbal is, streefde ik ernaar een plekje bemachtigen in zo’n elftal. Maar al vrij snel werd het me duidelijk dat je niet zomaar in aanmerking komt om in een dergelijk equipe te mogen voetballen. Er werd verteld dat de eerste selectieteams van JVC op een hoog divisieniveau spelen, een woord dat ik niet begreep.
Jaren later stond ik voor de moeilijke keuze: voetballen of mijn studieloopbaan. Ik heb met pijn in mijn hart voor het tweede gekozen, niet wetende dat deze keuze mijn leven als sportman voorgoed zal veranderen.
Na de gemaakte keuze heb ik mezelf beloofd terug te keren bij JVC Cuijk. Maar dit keer niet als toeschouwer maar als participant die de vereniging naar een hoger plezierniveau wil brengen.
Het begrip plezier kent meerdere definities, maar welke is hier van toepassing?
Als je het woord leest, geeft het je een bepaald gevoel van binnen. Maar wie zegt dat het gevoel van jouw plezier geen realiteit kan worden?
Daarom stap ik bijna dagelijks met veel plezier in mijn auto om naar De Groenendijkse Kampen te rijden, omdat ik weet dat er een hoop plezier op me staat te wachten zodra ik gearriveerd ben.
Ik haal mijn plezier uit de werkzaamheden die ik verricht bij JVC Cuijk, waar ik een steentje mag bijdragen aan de ontwikkelingen van de mensen om mij heen.
Een plezierige sfeer creëer je samen want plezier is voetbal en voetbal is het leukst samen.
JVC Cuijk bedankt voor mijn plezier,
Osama Arrogi
Ik zet de traditie voort en geef daarom de pen door aan een toptalent in hart en nieren. Aan een echte JVC ’er die vol trots voor iedere meter van het veld als een leeuw vecht. Ik heb het natuurlijk over Jurre Grotenhuis, die als klein jongetje ging voetballen bij SCV’58. Maar al vrij snel de overstap maakte naar het grote JVC Cuijk. Met zijn plezier en beleving is hij een rolmodel voor de huidige jeugd!
