JVC Cuijk 1 – Juliana ’31 Za1
Wat een weer. Continu regen. Door de wind hielp de plu alleen maar voor je bovenste helft. Pupil van de week Semih Kalin, die de hele wedstrijdvoorbereiding van JVC 1 mocht meemaken, zag hoe weinig dit allemaal uitmaakt als je goed warm bent. Maar langs de lijn voelde je de nattigheid opklimmen naar zeer ongewenste hoogten.
En van de wedstrijd werd je aanvankelijk ook niet warm. JVC, dat de sterke as Jordy van der Laan-Stan Broenland moest missen, speelde weliswaar verzorgd in de opbouw, maar Juliana loerde met veel man achter de bal op het onderscheppen van een JVC-dieptepass en brak dan uit met een lange bal naar de razendsnelle Juliana buitenspelers. Hiervan ging flink wat dreiging uit. Halverwege de eerste helft kwam er een zuivere diagonale crosspass op de rechtsbuiten die direct doorkaatste, waarna de midvoor de bal binnentikte: 0-1. Een drietrapscounter uit het boekje. Zuur, maar waar.
Het spel van JVC was daarna door de schrik even ontregeld, maar stevige aanwijzingen van coach Grauwde zetten de organisatie weer goed in gang. Een gelijkmaker hing in de lucht, maar moet dan nog wel even geïmplementeerd worden. De opluchting kwam op een belangrijk moment, vlak voor rust. Bas Janssen, voorheen nooit zo’n goalgetter, gaf alweer blijk van zijn scorend vermogen: 1-1. Steeds vaker krijgt hij na de wedstrijd de vraag: “Eentje maar?”
Toch kwam Juliana na de rust weer voor. Er is kennelijk hard getraind op het nemen van gevaarlijk inswingende hoekschoppen. Ondanks zijn lengte kon doelman Gerben Wieleman een ervan net niet onderscheppen. De indrukwekkende Maldense luchtmacht maakte hiervan dankbaar gebruik: 1-2. Weer aan het werk dus. Voorlopig zonder veel succes, maar wel steeds gevaarlijker. Een schitterende vrije trap van Bjenze Graat, onhoudbaar via de binnenkant van de paal, schudde de druppels uit het net: 2-2. De eerlijkheid gebiedt te vermelden dat tot tweemaal toe een Juliana-aanvaller alleen voor keeper Gerben opdoemde, maar diens imposante gestalte zoog een bal naar zich toe en een kopbal haalde hij in een flitsreactie van de lijn.
Toen deed een man die nooit scoort iets bijzonders. Zijn bekeken schuiver kreeg door het natte veld veel snelheid mee en verdween door een woud van benen in de uiterste hoek: 3-2. En dit vlak voor tijd. De kuip ontplofte. Jacky Chi toverde zo alle druildruppels om tot tranen van vreugde. Iedereen langs de lijn was op slag weer helemaal warm. Wel doornat. En werd in de kantine nog natter.
Luctor
