ST JVC Cuijk/SIOL JO15-3 – RKSV Rhode JO15-2 0-1 19-11-2022
Tijdens carnaval verandert de naam van Sint-Oedenrode in Papgat. Uit volle borst zingen volwassen mensen daar ieder jaar zinnen als:
- Willem Papbuik, Willem Papbuik
- Het bier is best en ook de wijn die mag er zijn
- Joefiefalderaldera, joefiefalderaldera
Joefiefalderaldera! Zo was de sfeer in onze warming-up zeker niet. Het was meer een klaagzang van Brrrrrrrrrrrr!
De tassen van de spelers voor wie moeders nog de tassen inpakken zaten boordevol thermokleding. Wat er in het hoofd omgaat van spelers die zelf hun tas inpakken is mij een raadsel. “Ik ga straks voetballen en het is ijskoud dus ik neem géén extra kleding mee”. Ik schat eerder in dat er door onze tieners helemaal niet over wordt nagedacht. Zelfs voetbalschoenen inpakken blijkt lastig te zijn, maar die mag moeders dan uiteraard wel met gepaste spoed nabrengen.
De naam Sint-Oedenrode is een samenstelling van Sint Oda en Rode en verwijst naar de heilige Oda, volgens de legende een blinde Schotse prinses die bij het graf van Sint-Lambertus op wonderbaarlijke wijze genezing vond voor haar blindheid. Tijn leek wel een omgekeerde heilige Oda. In de 5e minuut kwam hij helemaal alleen voor de keeper, maar wist op wonderbaarlijke wijze te missen. Werd hij juist door iets magisch verblind?
Eerste helft:
De wedstrijd ging mooi gelijk op. Wij kwamen vanuit achter met mooi voetbal op het middenveld door steeds de vrije man te vinden. Van daaruit een paar prachtige steekballen van onder andere Jasper en Sam maar die konden helaas niet worden afgemaakt door Mohammed. Die had het ook zo koud dat ie tijdens de wedstrijd niet eens de handschoenen die hij vanaf de zijkant had gekregen kon aantrekken. Het publiek verstrekte hartverwarmend sowieso allerlei kledingstukken aan onze onderkoelde spelers. Volgens hun grensrechter leek het wel een inzamelingsactie voor de Oekraïne! Althans dat is mijn interpretatie van hetgeen de grens tegen mij wauwelde onder de wedstrijd. De Rooien uit Sint-Oedenroden kwamen er steeds gevaarlijk uit. Ook met hun lengte waren de corners steeds gevaarlijk. Net voor rust ging zo’n corner erin. Dat had de toen nog blinde Schotse prinses nog wel zien aankomen.
In de rust mooie discussies. De achterhoede: ‘zij lijken wel meer spelers te hebben als ze in de aanval zijn”.
De voorhoede: “zij staan steeds met 5 of 6 man achterin, geen doorkomen aan.” Inderdaad stonden zij goed gegroepeerd met veel man achterin en kwamen er met veel man tegelijk uit. Coach: “als dat dan zo is dan moeten wij ergens op het veld toch een mannetje overhouden? Strijdplan: benut ‘de vrije’ man tussen de linies en de zijkanten. Dat is nou net het moeilijkste van voetbal: in balbezit de vrije man vinden en de ruimtes juist benutten om zo tot kansen te komen. De eerste helft waren we geduldiger en speelden we de ballen ook even terug naar de vrije man om balbezit te behouden. Door de achterstand werden we ongeduldig en gebruikten wij de zijkanten te weinig. De coach hinkte op twee gedachtes. Laatste 10 minuten alles of niets? Dit door achterin 1 op 1 te gaan spelen en hoge ballen de zestien van hun in te pompen met een zeer grote kans dat zij bij een afgeslagen bal via een counter, die toch al gevaarlijk was mét rugdekking, de 0-2 zouden maken en dan is het game-over. Of wachten en hopen dat het strijdplan van in de rust toch een keer gaat lukken. Dat wachten werd bijna beloond. Mooie aanval over rechts met Faybian, Wout en een mooie actie van Ivo via de zijkant. Jayro kwam vanaf de linkerzijkant het strafschopgebied binnengestormd en schreeuwde zó hard om de bal dat de Heilige Oda, die eindelijk wonderbaarlijk weer kon zien, nu doof is! Ole en wellicht ook een tegenstander stonden in de baan van de voorzet. Ole ging daarom met dovenmansoren voor de zekerheid zelf voor de kans, maar scoorde net niet. Terwijl Jayro een schot in gedachte had om na zijn onfortuinlijke eigen goal in de eerste helft nu de bal in het goeie doel te rammen.
In een typische 0-0 wedstrijd met 1-0 verloren terwijl er geen Papgatter had gescoord! Balen en daar mag je best ff een paar uurtjes over Nölen. De eerstvolgende wedstrijd is altijd de belangrijkste. Daarom toch in Joefiefalderaldera stemming op naar volgende week.
- Scheidsrechter Richard voor de wedstrijd aan mij vroeg: “Tegen wie moeten we eigenlijk”? Ik zei: “Sint-Oedenrode”. Waarop hij zei: “is dat niet iets met carnaval?” Hij dacht waarschijnlijk aan Oeteldonk. Het is Richard vergeven omdat hij van boven de rivieren komt.
- Het niet verstandig is om de thee, voor in de rust, veel te laat te bestellen bij de zeer knappe kantine juf. (Hoewel het bed op de logeerkamer ligt ook wel prima)
- Bart ijzig koel vlagde terwijl zijn vrouw juist de gloeiendhete thee verzorgde.
- Tommy heeft besloten te stoppen met voetballen. Heel erg jammer! Bedankt voor je tomeloze inzet!
- Teun met een Qatarachtige redding de 0-2 voorkwam.
- Erik naast het team ook op ander manieren actief is voor JVC. Hij had tijdens de wedstrijd een afspraak met een Wethouder die o.a. over sportaccommodaties gaat. De jongens vroegen zich tijdens de warming-up af waarom we zo dicht bij de Maas moesten voetballen. Daar kwam namelijk die ijskoude wind vandaan. Wie weet op termijn één accommodatie voor alle sporten op een andere locatie? Dan komen er heel wat kaveltjes vrij met uitzicht op de Maas en wie wil dat nou niet?
Sportieve groet, Nomis
