NWC Asten JO17-2 – JVC JO17-1 1-2
Je bent op tijd of je bent te laat. Als je te laat bent, moet je zorgen dat je op tijd vertrekt. (Johan Cruijff)
Vandaag voor het eerst uit tegen NWC Asten en daarom wat huiswerk gedaan. Asten afficheert zich graag als Klokkendorp en om die status te onderstrepen wordt jaarlijks ‘Asten Klinkt Als Een Klok’ georganiseerd. Op de site van voetbalclub NWC vind ik letterlijk hoe de tegenstander morgen zal gaan spelen. Per leeftijdscategorie staan namelijk het doel en de spelprincipes, zowel aanvallend als verdedigend, volledig beschreven.
Helemaal tot in de puntjes voorbereid en precies op tijd als man van de klok rijd ik de parkeerplaats van JVC op. Appje van Erik: “wij zijn te laat, ik pik er nog 3 op en dan rijden we rechtsreeks.” Dan belt Erik: “wij zijn nog later want Bram ligt nog in bed.” Nou ik ben ook later want ik ga Faybian thuis ophalen want die ligt ook nog op één oor! Daarna Benito aan de lijn: “ik was net voetbal aan het kijken bij onze dochter en ben helemaal de tijd vergeten.” Eindelijk onderweg uit Cuijk kijk ik op het scherm van de navigatie: 77 km en aankomst om 12:25. Dat wordt een race tegen de klok want de wedstrijd begint om 13:00 uur!
1e helft: 0-0
Rust: “Heren, even een verlate wake-up call! Doordat er een paar spelers het klokje wilden rond slapen is mijn bespreking in het water gevallen. Vorige week vooral in het begin hebben jullie fantastisch gespeeld, maar dat ga ik na zo’n eerste helft nu niet meer aan de grote klok hangen! Erik en ik zijn hier voor jullie en we zijn helemaal naar de andere kant van Brabant gereden en dan zo’n futloze eerste helft? Ik schat op basis van de eerste helft in dat wij voetballend de betere ploeg kunnen zijn. Verslapen, slechte voorbereiding of gister een feestje gehad? Vanaf nu is alles vergeten en vergeven. Ga beter voetballen en dan kunnen we hier zeker winnen, maar boven alles zet de knop om en zet jullie klokken nú gelijk en dan willen wij een team zien dat klinkt als een klok!”
2e helft: 1-2
We kijken met trots terug op de 2e helft. Eerst schoof Wout, zoals afgesproken, als één van de centrale verdedigers perfect in en schoot hard op doel. De rebound was voor Bram die in de zestien van de tegenstander wél altijd op tijd wakker is. Daarna stak onze tweede centrale verdediger ‘Rugby’ Robby al slalommend het middenveld over. Vanaf 20 meter knalde hij de bal in de goal voor de 0-2. We kwamen door hun lange ballen en alles of niets spel in de problemen. In de laatste minuten scoorden zij de aansluitingstreffer. De blessuretijd leek oneindig. Dat kwam mede omdat we geen idee hadden hoeveel minuten we nog moesten spelen. Dit omdat het enige dat niet goed werkte op het scorebord, u raad het al, de klok was… Door samen keihard te knokken hielden we stand en waren de 3 punten voor ons! Dat hangen we terecht wél aan de grote klok.
Wist u dat?
– Onze 2 Miranda’s de enige supporters waren en niet lekker in het zonnetje gingen staan, maar bij ons in de ijskoude schaduw. De naam Miranda betekent dan ook logischerwijs: verwonderlijk en buitengewoon
– Benito de 2e helft wél lekker in het zonnetje stond te vlaggen, maar dat is óók logisch want zijn naam betekent: gezegend
– Erik betekent ‘eeuwige heerser’, wat een gevoel van tijdloze autoriteit en leiderschap uitstraalt. Zo zie je maar dat je niet zomaar de klok moet gelijk zetten met alles wat op internet staat…
Sportieve groet, Nomis