In het begin van het seizoen sprak ik af dat ik na elke winstpartij een verslag zou schrijven. Natuurlijk heb ik een rotsvast vertrouwen in de kwaliteiten van ons team, maar ik had van tevoren niet verwacht dat ik 7x achter elkaar een verslag zou mogen schrijven en nu zelfs een verslag mag schrijven over de kampioenswedstrijd.

Bij de start van fase 3 hadden we een teambespreking, we maakten afspraken, bepaalden posities en we gingen in eerste instantie voor een top 3 positie. Daar was wel verschil van mening over; want er was eigenlijk ook genoeg vertrouwen om voor die #1 te gaan. En zo werd dit ons doel.

Deze laatste wedstrijd was heel mooi. We werden op het veld verwelkomd door veel supporters, fakkels en muziek. De spanning nam hierdoor wel wat toe, en dat was zeker terug te zien in het eerste kwartier.

Maar toen de 1-0 na een minuut of 20 viel, viel ook de spanning wat van de schouders en werd het samen voetballen wat beter.
In de rust spraken we het vertrouwen naar elkaar uit en keken we vol goede moed naar de tweede helft.
Al vrij snel viel de 2-0 en was het echt feest. Dat kon niet te lang duren wat toen de 2-1 viel beseften we dat we ons koppie er bij moesten houden, NLC’03 gaf zich niet zomaar gewonnen. Gelukkig scoorden wij in de slotminuut en konden we trots en tevreden met 3-1 van het veld gaan en genieten van een leuk feestje.

Dank aan alle invallers van dit seizoen en alle rij- en vlagouders en natuurlijk onze paar trouwe supporters!