Eerst de pannen van het dak en daarna geen potten meer kunnen breken
Tegelen ken ik eigenlijk alleen maar als een flits uit het raam van de boemeltrein naar Roermond en ik weet nog minder van Sportclub Irene. Tegelen ontleent zijn naam aan het Latijnse ‘Tegula’ dat dakpan betekent. Waarom heet Tegelen dan niet Dakpannen? Al in de prehistorie werden er potten gebakken en bij opgravingen zijn verschillende Romeinse pottenbakkers- en dakpanovens gevonden.
“De belangrijkste wedstrijd van het seizoen” zegt Sam tegen me als hij aankomt bij JVC. Even later begrijp ik dat dit in de hele groep leeft. “Wij staan wel bovenaan trainer, maar zij hebben véél minder wedstrijden gespeeld.”
Ik denk bij mezelf dat hebben de jongens goed scherp én dat vorige week onze top assistent-scheidsrechter Twan mij dus terecht betichtte van scorebordjournalistiek.
1e helft:
We starten heel goed dat het lijkt alsof het van een leien dakje gaat. 1-0 door een penalty van Bram. We blijven de pannen van het dak spelen en dat wordt door Sportclub Irene bijzonder vredig ontvangen. Ik hoor hun trainer zeggen: “gewoon rustig blijven voetballen jongens er liggen nog genoeg pannen in de dakpanovens”. Dan uit het niets valt de bal door de harde wind in ons doel. Wij gaan ongestoord verder en krijgen goeie kansen. Wout kopt de corner van Jasper binnen. 1-2. We krijgen nog meer kansen, maar scoren niet. De thuisploeg komt steeds beter in de wedstrijd en slaat toe één minuut voor rust 2-2.
Rust.
Zij komen beter in de wedstrijd omdat zij veel aan positiewisselingen doen en wij daardoor de man steeds kwijtraken. Zoals de pottenbakkers hier zeggen: “op ieder potje past een dekseltje”! Daarom: in de 2e helft kies je je eigen man en die blijf je volgen. Je eigen duel winnen zal cruciaal gaan worden.
2e helft
We verliezen duels en geven makkelijk doelpunten weg en weten met Robby maar één van onze vele kansen te verzilveren. Het had over de hele wedstrijd gewoon 8-8 kunnen zijn, maar iedere journalist zag op het scorebord de eindstand 8-3 staan. Het is echt niet zo dat zij de 2e helft de pannen weer terug op het dak speelden of dat wij niet ons best deden, maar wij konden gewoonweg geen potten meer breken.
Wist u dat?
– Dit verslag veel korter had kunnen zijn als ik de analyse van Angelique, onze ‘mascotte’, had overgenomen.
– De 1e helft zat ik bij jullie in de dug-out en de 2e helft niet!
– De supergoed fluitende vrouwelijke scheidsrechter eigenlijk de beste man van het veld was
– Wij (nog steeds) de koploper zijn, maar nu zelfs met een negatief doelsaldo
Sportieve groet, Nomis